Już jako mała dziewczynka Tula Backe odkryła, że różni się od innych dzieci. Nie zawsze wykorzystywała swe nadzwyczajne zdolności w służbie dobra, wiedziała więc, że jest jedną z dotkniętych z Ludzi Lodu...
Zła moc, nieskończenie potężniejsza od niej, knuła diabelskie plany. Tengel Zły wybrał sobie Tulę jako tę, która miała obudzić go ze snu...
* * *
W tym tomie poznajemy Tulę Bucke. Dziewczynka od najmłodszych lat wiedziała, że jest przeklęta. Postanowiła nikomu o tym nie mówić i korzystać z mocy tak, jak będzie miała ochotę, bez wysłuchiwania zbędnych morałów.
Pierwszego morderstwa dokonała już w wieku 5 lat. Olle - Drań, recydywista, postanowił zemścić się i zabić sędziego. Tula nie mogła do tego dopuścić i była zawsze o krok przed Ollem by pokrzyżować mu plany. W końcu doszło do tego, że dziewczynka ukradła srebrną monetę dziadka i poszła do obory, gdzie Olle przygotował zasadzkę na syna sędziego. Skusiła mężczyznę monetą i wrzuciła ją do obornika. Przerażony Olle postanowił wyłowić cenny skarb i zanurkował w gnojówce. Nie mógł jednak z niej wyjść i po jakimś czasie się utopił.
Tula rosła. Mocno kochała zwierzęta, widziała przez ściany, potrafiła rzucać uroki i okropnie czuła się w kościele. Należała jednak do chóru kościelnego, który prowadził Knutsson - szanowany w wiosce mężczyzna, który stracił córkę w tragicznych okolicznościach. Została zgwałcona i zamordowana. Wokół miasta od czasu do czasu zdarzały się przypadki zaginięć małych dziewczynek, które później znajdowano zhańbione i martwe.
11 letnia Tula miała być kolejną ofiarą. Oprawcą okazał się jej nauczyciel - Knutsson. Dziewczynka poszła z nim do lasu. Kiedy jednak mężczyzna posunął się za daleko, zaczęła szeptać zaklęcia. Odebrała mu mowę, zaklęła dłonie i zasupłała przyrodzenie. Przerażony mężczyzna uciekł do domu. Jak możecie się domyślić, bez oddawania moczu nie mógł długo żyć. W końcu napisał żonie, by wezwała doktora. Ten jednak nie mógł nic poradzić. Knutsson chciał napisać, że to Tula jest wiedźmą i to ona rzuciła na niego klątwę, kiedy jednak zaczął pisać, dłoń popłynęła sama. Knutsson napisał, że to on gwałcił i mordował dzieci, a to co go spotkało jest karą niebios. Zmarł następnego dnia.
Tula nie czuła się winna. Wiedziała, że to co zrobiła było złe, ale było też sprawiedliwe. Robiła to by bronić siebie i bliskich. Nie mogła pozwolić, by ten mężczyzna krzywdził też inne dzieci. Kwestią gwałtu nie przejęła się na tyle by mieć z tego powodu traumę. Wręcz przeciwnie, wciąż ciągnęło ją do mężczyzn.
Pewnego dnia podczas pobytu w mieście, weszła do sklepu muzycznego. Poznała tam przystojnego inwalidę. Tak bardzo jej się spodobał, że nie mogła o nim zapomnieć. Kupiła wtedy flet. Zafascynował ją jednak inny, wybrakowany, nieudany, dziwny flet, ale nie zdążyła go kupić.
Tula szybko nauczyła się grać na flecie. Nie przestawała myśleć o mężczyźnie. Postanowiła go uwieść. Pretekstem do odwiedzin miała być chęć zakupu fletu. Ta wizyta ogromnie ją zmieniła. Zwierzyli się sobie nawzajem. Do niczego jednak między nimi nie doszło. Wyszła z zaczarowanym fletem i sercem szczęśliwym, że ma prawdziwego przyjaciela.
Wciąż grała na zepsutym flecie, próbowała utworzyć jakąś melodię. Stała się dziwna, małomówna, drażliwa, wredna. Miewała złe sny, których później nie pamiętała.
Na szczęście zjawili się Heike i Vinga. Postanowili porozmawiać z dziewczyną. Heike odkrywł, że została ona opętana przez Tengela Złego, który chce, by ta obudziła go za pomocą zaczarowanego fletu. Z pomocą przodków udaje się uwolnić dziewczynę.
Heike i Vinga chcą zabrać Tulę do Norwegii, by mieć ją na oku zanim wróci do siebie. Zatrzymują się na chwilę w mieście. Dziewczyna pędzi, by spotkać przyjaciela. Drzwi okazują się zamknięte a nikt z sąsiadów nie wie co się stało z mężczyzną na wózku. Używa czarów i otwiera drzwi. Zastaje go ledwo przytomnego na łóżku. Szybko daje mu coś do picia i zajmuje się nim. Wkrótce pojawiają się tam wujek Heike i ciocia Vinga. Pomagają choremu. Okazuje się, że ma na imię Tomas. Kiedy dziewczyna odeszła stracił chęć do życia. Leżał tak już długo i nawet nie chciał wstawać by cokolwiek jeść.
Szczerze sobie porozmawiali. Tula obiecała, że wróci. Vinga załatwiła mu opiekę u sióstr miłosierdzia, dopóki nie wyzdrowieje. Ruszają w drogę.
Kiedy docierają do Norwegii Tula przypadkowo zdradza, że jest dotknięta. Widzi szary ludek, a to oznacza, że musi być. Potwierdzenia Heikego się sprawdzają. Postanawia nauczyć dziewczynę jak posługiwać się swoimi zdolnościami, by pomagać ludziom i ich leczyć.
Siedemnastoletnia wówczas Tula spędza dni na naukach i rozmowach z dziewiętnastoletnim kuzynem, Eskilem. Nocą czasem odwiedzają ją cztery potworne demony by zaspokoić swoje i jej żądze. Nigdy jednak nie posuwają się dalej niż ona im na to pozwala.
Po kilku miesiącach Heike oświadcza, że jest gotowa by wrócić do Szwecji. Tula postanawia zabrać ze sobą Skarb Ludzi Lodu. Musi go ukraść. W tym celu wybiera się na strych, na który ma zakaz wstępu. Zostaje tam zaatakowana przez szary ludek. Cudem udaje jej się uciec, tylko dzięki czterem demonom. Ranna Tula zostaje opatrzona przez wujka i ciocię. Ma wyjechać następnego dnia.
W podróży towarzyszy jej Eskil. Nikt jednak nie wie, jaki ma plan. Postanawia zostawić dziewczynę po drodze i samotnie ruszyć na przygodę do Eldafjord. Tula zmuszona jest ściąć włosy i przebrać się za mężczyznę, by bezpiecznie wrócić do domu.
Podczas podróży miała wiele erotycznych przygód. Za każdym razem kończyły się one źle. Jako chłopiec o mało nie została zdemaskowana przez pacjenta, który miał ochotę przespać się z młodym chłopcem. Poznała Micke'a, który od razu wiedział, że jest kobietą. Schlebiał jej i naprawdę miała na niego ochotę. O mało nie spędziła z nim nocy. Zorientowała się jednak, że jest złodziejem i ukradł pieniądze kobiecie na targu. Przeklęła go a pieniądze oddała biednej wieśniaczce.
Zatrzymała się też na jedną noc u pastora, który o mało jej nie zgwałcił. Następnej nocy spotkała w karczmie niezwykle przystojnego żołnierza. Miała ochotę spędzić z nim noc. Zaczęli się obściskiwać, jednak kiedy on zapytał o cenę, dziewczyna pojęła, że uważa ją za prostytutkę. Ukarała go i zostawiła na korytarzu, oburzona tym, jak ktoś mógł ją tak potraktować.
W końcu wróciła już prawie do domu. Najpierw odwiedziła Tomasa. Zastałą go w świetnym stanie. Czekał na nią. Wiedział, że wróci. Rozpłakała się i postanowiła opowiedzieć mu o wszystkim. Zwierzyła się ze strasznego dziedzictwa, opowiedziała o morderstwach, czarach, gwałcie i przygodach po drodze. On jednak wciąż ją kochał. Wtedy zrozumiała, że właśnie kogoś takiego potrzebuje i nie wyobraża sobie, że miałoby go kiedyś zabraknąć. Spędziła z nim noc.
Po pięciu dniach wróciła do domu i oświadczyła rodzicom, że chce wyjść za mąż. Mieli wiele wątpliwości, uważali, że jest za młoda, szybko jednak polubili Tomasa. Ślub od
był się trzy miesiące później. Szybko doczekali się syna - Christera. Tomas powoli wracał do zdrowia dzięki czarom Tuli. Nie był jednak gotowy by przyznać, że być może kiedyś wózek inwalidzki nie będzie mu potrzebny...
Po Eskilu słuch zaginął. Nikt nie wie gdzie go szukać. Na mapach nie ma czegoś takiego jak Eldafjord. Możemy się więc domyślać, co będzie się działo w kolejnym tomie...
* * *
Jestem naprawdę zaskoczona, że tak szybko nasi bohaterowie poradzili sobie z Tengelem Złym. Był już blisko przebudzenia i szczerze uwierzyłam, że tak się właśnie stało. Okazuje się, że będziemy musieli jeszcze na to poczekać... Na szczęście!
Autor: Margit Sandemo
Stron: 252
Rok powstania: 1985
Domena
Komentarze
Prześlij komentarz